عارفانه های ناب

خدای من نه دور کعبه است؛ نه در کلیسا؛ نه در معبد؛ خدای من همین جاست... کنار تمام دلواپسی هایم ؛ بغض هایم ؛ خنده هایم ؛ خدای من؛ نمی ترساند مرا از آتـش امـــــــــــــــــــا می ترساند مـرا از شکستن دلــــی... اشک آوردن به چشمی ... نــا حـق کردن حقی .. خدای من می بیند مرا " هر جا که باشم می فهمد مرا با هر زبانی که سخن می گویم ، خدای من حواسش در همه احوال به من هست
" خدای من مــرا از هیچ نمی ترساند ؛
جز " بی فـــکر سخن گفتن " و
" رنجاندن دلـــــی " خـــدای من...؛

"خدای تمــــــام مهربــــــانی هاست"...!


دکتر شریعتی